แด่กระต่ายทดลอง
แด่กระต่ายทดลอง (ภาพประกอบ) ที่ผ่านมา… ฉันอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมแคบๆ ฉันได้รับความเจ็บปวด ในทุกๆวัน ฉันไม่เคยสัมผัสพื้นหญ้าสีเขียว
แด่กระต่ายทดลอง (ภาพประกอบ) ที่ผ่านมา… ฉันอยู่ในกล่องสี่เหลี่ยมแคบๆ ฉันได้รับความเจ็บปวด ในทุกๆวัน ฉันไม่เคยสัมผัสพื้นหญ้าสีเขียว
เจ้านาย…ถ้าผมเป็นแบบนี้ จะยังรักผมอยู่ไหม? เจ้านาย…ถ้าผมหิว ผมขยับได้ลำบาก จะป้อนอาหารผมได้ไหม? เจ้านาย…ถ้าผมหิวน้ำ จะอุ้มผมกินน้ำในขวดที่อยู่สูงนั้นไหม?
ถึง เจ้าหูยาวลูกแม่ จดหมายฉบับนี้ แม่เขียนตั้งแต่วันแรกที่พวกหนูลืมตาดูโลก เพราะในวันนี้ ในปีต่อๆไป มันจะมีแค่เพียงคำสาป ตั้งแต่เจ้านายพาลูกไปจากแม่ ตอนนี้ลูกๆ ได้บ้านใหม่แล้วหรือยัง ถ้าพวกหนูยังไม่ได้บ้านใหม่
สวัสดีเจ้าหูยาวทุกตัว หม่ามี๊กับพวกหนูก็จากกันมาหลายปีแล้ว ตอนนี้พวกหนูสบายดีกับบ้านหลังใหม่มั้ย… ในทุกๆวัน หม่ามี๊ยังคงมองพื้นที่เดิม ที่เราเคยนั่งเล่นและวิ่งเล่นด้วยกัน สนามหญ้าสีเขียว บ้านส่วนตัวของพวกเธอ
ก่อนลืมตาดูโลก… แม่กระต่ายของพวกเรา ตั้งท้องนานถึง 28-33 วัน แม่กระต่ายจะทำรังคลอด ด้วยการคาบหญ้าแห้งมาทำเป็นรังคลอดให้เป็นโพรงและกัดขนตัวเอง เพื่อปูให้พวกเรานอนตอนเราเกิด